zondag 30 december 2012

Mens en medemens: waarden en normen


In de les van RZL hebben we waarden gezien. Dit zijn idealen, waarin we uitdrukken wat de kern van het mens-zijn en het samenleven inhoudt. Dus ‘de waarde’ van iets. Hieruit voort gaan de normen: dit is een onbeschreven wet of richtlijnen, die je vertellen hoe je je moet gedragen in een bepaalde situatie.

Op de website http://www.123test.nl/ kan je tal van testen doen. Een er van is de ‘persoonlijke waarde test’. Dit is een test waarin je kan zien wat voor jou de belangrijkste waarden zijn.

Voor mij is dit de uitkomst geworden:

1.     Verbondenheid

2.     Geluk

3.     Plezier

Ø  Van de deelnemers waren er 1432 die ook "Verbondenheid" als beste persoonlijke waarde benoemden.


En dit is de tof vijf van alle mensen die deze test al hebben gedaan:

Persoonlijke waarde

frequentie (%)

1.

Familie

10355 (20.97%)

2.

Gezondheid

9158 (18.55%)

3.

Geluk

4859 (9.84%)

4.

Vriendschap

2906 (5.89%)

5.

Respect

2748 (5.57%)

 
 
 

Verbondenheid

Ik diep mijn eerste persoonlijke waarde even uit om te weten wat dat nu eigenlijk echt wil zeggen:

Verbondenheid wordt gedefinieerd als een basisattitude van de mens naar een steeds ruimer wordende omgeving toe. Er zijn  5  omgevingscirkels.

De band van de mens:

1. met zichzelf

2. met de andere(n)

3. met voorwerpen, materialen

4. met de groep, de samenleving, de culturen

5. het levensgeheel, de natuurlijke kringloop

 

Verbondenheid gaat hem dus over hoe je met jezelf en anderen omgaat, open staan voor anderen. Respect tonen naar voorwerpen, culturen, gebeurtenissen en de mensen om je heen. Daarom is dit voor mij een belangrijke waarde. Om goed te kunnen samenleven met anderen moet je respect hebben voor alles wat je verbind met die persoon, zo krijg jij ook respect terug. Je 'respectbeeld' moet verder liggen dan wat enkel jezelf aanbelangt.

Soorten verbondenheid:


Ø  verbondenheid met de natuur: je hebt respect voor de natuur en alles wat daartoe behoord. Helaas is dit een stuk aan het verdwijnen onder de mensen.

 

Ø  Religieuze verbondenheid: verbonden zijn met iets hoger dan ons. Iets waar jij in gelooft en waar je kracht uit haalt om verder te gaan in je leven.

 

Ø  Verbondenheid met andere mensen: contacten leggen met anderen en open staan voor anderen. Je hebt respect voor de persoon en het hele gebeuren errond.

vrijdag 28 december 2012

Mens en medemens: goede doelen en elkaar helpen

 

Gisterenavond keek ik naar televisie. het was de pappenheimers. het was een speciale editie met BV's. Er mochten 3 Waalse koppels meedoen om te strijden om geld in het zamelen. Geld voor het goede doel: Chantevent, het SOS Kinderdorp in Wallonië.



Ik vond het tof dat een Vlaams programma ook eens geld inzamelde voor een Waals doel, wat op het eerste zich nogal ongewoon lijkt. Maar waarom lijkt dat ongewoon? we zijn 1 land dus steunen we een goed doel van eigen land.



Er zijn veel goede doelen, zoals 11.11.11, Amnesty International, Vredeseilanden en Natuurpunt. Maar wat er voor mij uitspringt is Make A Wish.
het vervult de hartenwensen van kinderen die een levensbedreigende ziekte hebben. Het zorgt ervoor dat de kinderen een onvergetelijke dag hebben, waarop ze hun ziekte even kunnen vergeten.
Ik zou later dit project graag steunen omdat het mij verschrikkelijk lijkt als kind, maar ook voor de ouders om te horen te krijgen dat je kind een ernstige ziekte heeft.

Ik hoop dat de mensen nu een klik in hun hoofd gaan maken, want de mens is vrij egoïstisch bezig. Als alles goed is voor zichzelf, dan maakt het niet uit hoe het met de rest gaat. Maar ik vind dat we meer rondom ons moeten kijken en anderen helpen. niet per se met geld, maar je kan ook mensen helpen op straat. Help een oude vrouw met de boodschappen, doe iets voor je ouders zonder gezaag en geklaag of luister gewoon naar iemand dat een luisterend oor nodig heeft. Het zit hem in kleine dingen. Ik ga er alvast op letten !


Ben je opzoek naar een goed doel dat je wilt helpen, maar weet je niet goed waar te zoeken? Op http://www.ikwilhelpen.be/iwh/giveActions.php vind je alvast een lijst met allerlei goede doelen die een klein beetje steun zeker en vast kunnen gebruiken.
 
 

 
 


Mens en zingeving: In het Exodushuis

 
Dit is een filmpje voer Julia Wake. het is een ex-gevange. Ze woont nu in het Exodushuis, dat is een huis dat mensen helpt om terug in de maatschappij te stappen. Zij vertelt wat haar leven opnieuw zingeeft: schilderen, het feit dat ze gezond is en dat ze verder wil gaan in het leven. 
 
 
 
 

Ik vind het goed dat ze haar leven niet als 'mislukt' ziet, maar dat ze verder wilt gaan in haar leven. Ik vind het ook goed dat de begeleiders helpen om de inwoners te laten zoeken naar hun zin van hun leven. Want wat moet je doen als je net uit de gevangenis komt?


Mens en zingeving: Post-kritische Geloofsschaal


 
Op de site http://thomas.theo.kuleuven.be/page/algemeen/ hebben wij elk afzonderlijk, maar met de hele klas een vragenlijst in gevuld rond het geloof.

Ik ga het resultaat van de personen dat tussen 1900 en 1909 geboren zijn vergelijken met mensen dat geboren zijn tussen 1990 en 1999, waaronder ik behoor.
geboren 1900 - 1909
geboren 1990 - 1999
 

Hieruit kunnen we afleiden dat het letterlijke geloof dat vroeger meer aanwezig was, nu een hele pak gedaald is. De jeugd van nu gelooft niet meer zo letterlijk zoals men dat vroeger deed. Het symbolische geloof is wel een klein beetje toegenomen. Dus er is wel nog geloof onder de mensen, maar anders dan hoe het vroeger was.

Je kan altijd zelf deze test doen om te ontdekken hoe jij gelooft, op de bovenstaande site.

Mens en zingeving: geluk is …



“Iets meer dan de helft (54 procent) van de Belgische jongeren tussen 15 en 25 jaar beschouwt zichzelf als gelukkig. Eén op de zeven voelt zich ongelukkig.” De standaard

Dat is toch niet veel? Maar de helft van onze jongeren voelt zich gelukkig.

Maar … Wat is geluk en gelukkig zijn? Wel, ik denk dat dat voor iedereen iets verschillends is. De ene wordt gelukkig van een groot cadeau, de andere wordt gelukkig van iets dat hem gewoon lukt. Iedereen beleeft ‘geluk’ maar iedereen beleeft dat op een andere manier.

Voor mij is geluk iets kleins. Een kus of een knuffel krijgen op een onverwacht moment, iets dat lukt ook al had ik er twijfels bij. Maar ik krijg ook een warm gevoel vanbinnen wanneer ik geluk bij anderen zoals jonge ouders met hun baby of een lach van een persoon. Ook bij familie samen zijn maakt me blij.

Ik vind dat wij te weinig zien hoe gelukkig we zijn. We hebben een huis met een bed in, voldoende eten en nog extra luxe erboven op. En toch… Toch willen we steeds meer en meer. Ik denk ook vaak zo, maar ik ga proberen meer te zien hoeveel geluk ik wel niet heb!

 

 

 
Link naar artikel :





donderdag 27 december 2012

Mens en maatschappij: Citaat Paul Verhaeghe (1)


 
“Dit is het tweede punt van mijn probleemanalyse, het neoliberalisme als ramp op
maatschappelijk vlak. Dit is wetenschappelijk zeer overtuigend aangetoond. Op
dertig jaar tijd zijn de inkomensverschillen in bijvoorbeeld Groot-Brittannië
spectaculair gestegen, zo spectaculair dat de middenklasse ginder aan het
verdwijnen is. Sociologisch onderzoek van Wilkinson en Pickett toont aan dat er een
perfecte correlatie bestaat tussen de omvang van inkomensverschillen enerzijds en
zo ongeveer alle belangrijke gezondheidsparameters anderzijds. Kort samengevat:
hoe groter de inkomensverschillen in een regio, des te meer mentale stoornissen,
tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie, criminaliteit, drugsgebruik en pillen;
des te lager de gemiddelde levensverwachting, lichamelijke gezondheid,
onderwijsresultaten, sociale mobiliteit en ruimer, de gevoelens van veiligheid en
geluk.”

Mijn mening:

Ik denk dat dit ook zo is in België. Er komt een steeds grotere kloof tussen de ‘armen en de rijken’. En heb je te maken met een van die elementen die Paul Verhaeghe opnoemt, dan krijg je al snel een stempel op je gedrukt als ‘marginaal of arm’. Het is moeilijk om als ‘arm’ persoon van dat imago af te komen. Maar ook de staat verhelpt dit niet. Om als klein voorbeeldje te nemen; de zonnepanelen. Dit kost veel geld, dus enkel de ‘rijken’ kunnen zich dit veroorloven. Hiervoor krijgen ze nog eens subsidies van de overheid én betalen ze minder op hun factuur. Maar het is de ‘arme’ die dat verschil moet bijbetalen omdat zij geen zonnepanelen kunnen betalen. Dus de ‘rijken’ worden beloond omdat ze geld hebben. Zo zie ik het toch.

Mens en maatschappij: Citaat Paul Verhaeghe (2)



Pesten was vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustraties afgereageerd worden op de zwaksten. Onderhuids leeft er angst, van faalangst tot ruimere sociale angst voor die al te bedreigende ander.”

 

Mijn mening:

Pesten is inderdaad een groot probleem aan het worden. Ook doordat de kloof tussen ‘arm en rijk’ groter wordt, denk ik. Men moet in deze tijd aan veel meer eisen voldoen om goed te zijn voor de maatschappij. Daardoor is er meer angst onder de mensen. Men heeft ook veel meer frustraties doordat er zoveel eisen zijn die gesteld worden. Ik vind dat iedereen deelneemt aan de maatschappij op zijn eigen manier, zo is er verscheidenheid in de maatschappij. Iedereen streeft ernaar om zo goed mogelijk te voldoen aan de eisen waardoor er ook vaak jaloezie ontstaat, wat ook tot pestgedrag kan leiden. Zowel op de scholen als in bedrijven,…

Mens en maatschappij: Citaat Paul Verhaeghe (3)



“Nog veel belangrijker is de centrale aantasting van het zelfrespect. Dit hangt
in grote mate af van de erkenning die men krijgt van de Ander, dit is de les die van
Hegel tot Lacan doorklinkt. Ongeweten verwoordt Sennett hetzelfde wanneer hij in
de mond van de huidige werknemer de volgende vraag legt: ‘Who needs me?’ (1998,
p.146). Voor steeds meer mensen luidt het antwoord: niemand. Zij maken deel uit
van een groeiende groep menselijk afval. Binnen een maatschappij die voortdurend
de boodschap verkondigt dat iedereen het kan maken als hij zich maar voldoende
inzet, betekent dit dat steeds meer mensen geconfronteerd worden met vernedering,
schuld en schaamte.”

 

Mijn mening:

Ook hier komen de eisen van de huidige maatschappij terug als een zware last op de burgers. Doordat het zo moeilijk is om aan die eisen te voldoen, komt er schaamte bij de mensen waarbij het niet lukt. Ik denk dat er nu in deze maatschappij veel meer mensen met een depressie zijn dan vroeger. Omdat het net zo moeilijk is om aan die eisen te voldoen. Er zijn meer en meer mensen die zich afvragen ‘Who needs me?’. Dit treft zelfs de jongeren van nu. Er zijn meer jongeren die zelfmoord plegen.
 
 

Mens en maatschappij: Citaat Paul Verhaeghe (4)


“Vervolgens het individuele vlak. De vorige oplossingen zijn makkelijk omdat ze aansluiten bij een intieme overtuiging: het is de schuld van De Ander, ik ben alleen maar slachtoffer. Begrijp: die ander (de allochtoon, de profiterende werkloze, de graaiende bankier, de meedogenloze manager) moet veranderen en dan wordt alles terug beter. Helaas hebben we geen overtuigend vijandsbeeld meer (mocht er een politieke partij zijn die daarop inzet, dan boekt die gegarandeerd succes). Bij gebrek daaraan slaan we wild om ons heen, om daarna terug depressief in een hoekje weg te kruipen. Daarmee zijn we meteen het perfecte spiegelbeeld van de beurs: ofwel ADHD-opspringend, ofwel depressief in elkaar zakkend. De bipolaire stoornis – aka manisch-depressieve psychose – is bij uitstek de aandoening van het neoliberalisme. In beide gevallen zijn we ervan overtuigd dat de oorzaak buiten ons ligt, dat er ergens een magische pil is of een nieuwe Führer die ons zonder eigen inspanning zal verlossen van onze kwaal en van het kwade. Niet dus.”

 

Mijn mening:

We steken graag wat er gebeurd is op een ander. Het is nooit meer onze eigen schuld. We steken het inderdaad graag op een ander zoals de allochtonen en de werklozen. “Het zijn altijd zij dat profiteren, en wij zullen wel gaan werken!” Dit is iets wat ik vaak hoor. Hoewel wij ook graag profiteren, maar dat is dan allemaal juist. “wij zijn Belgen, wij wonen hier dus dan mag dat.” Of anderzijds gebaren we ons van niets en doen we alsof we van niets afweten. We kijken te veel naar wat anderen van ons gaan denken als we dan doen of zeggen.

zondag 23 december 2012

Mens en zingeving: geloof ik, in iets of in niets… ?


Je hoort veel mensen zeggen ‘ ja ik geloof, maar in wat …? ‘ Dit is ook mijn probleem. Dankzij de les RZL weet ik nu te antwoorden op deze zin.



 

TL* = theïstische levensbeschouwing (levensbeschouwing met Goden)

NTL* = niet-theïstische levensbeschouwing (levensbeschouwing zonder Goden)

 

Religie en godsdienst:

Woon je nu hier in België of woon je aan de andere kant van de wereld, alle godsdiensten zijn in grote lijnen hetzelfde.

Er zijn verschillende dimensies in een godsdienst:

Rituele dimensie

Alle religies en godsdiensten hebben bepaalde rituelen.  Zoals gebed en offers. Voor deze rituelen tot uiting te brengen bouwt men gebouwen zoals de kerk en een moskee.

Mythologische dimensie

Of de verklarende dimensie. Dit zijn verhalen waarin de religies antwoord geven op oorsprongs- en levensvragen.

De doctinele dimensie

Dit wil zeggen dat elke godsdienst een leer bevat dat uitdrukt wat die godsdienst inhoudt. Zoals een geloofsbelijdenis.

Ethische dimensie

Religies vertellen iets over het goede of het slechte gedrag van mensen. Het heeft beschreven wat je moet doen om goed bezig te zijn. Zoals de geboden en de verboden.

Sociale dimensie

Het bevat allemaal een gemeenschappelijke leer waaraan de gehele gemeenschap moet werken. De rituelen worden in groep beleefd. Maar ook andersom hebben de godsdiensten ook invloed op de maatschappij waarin het heerst.

Ervaringsdimensie

De beleving van de godsdienst speelt een grote rol. Het feit dat je mag ervaren hoe het is om verbonden te zijn met… is erg belangrijk.

 

 
Ik had er vroeger nooit bij stil gestaan hoe dicht alle godsdiensten eigenlijk bij elkaar staan. dankzij dit schema weet ik nu ook te antwoorden op de bovenstaande vraag: ik geloof in iets, maar niet in God.
Dat 'iets' wordt door iedereen persoonlijk ingevuld, daar is er geen goed of fout aan. Ook al ben ik geen overtuigde gelover, ik heb wel respect voor alle godsdiensten en ik geloof wel dat er iets van waar is...
 

maandag 12 november 2012

Mens en maatschappij: living values education bij kinderen


Living values in de klas hebben wilt zeggen dat de kinderen aandacht hebben om de waarden van jezelf te ontdekken. Het wil zeggen dat het uniek-zijn belangrijk is. Je leert van jezelf houden zoals je bent en je kijkt zonder oordeel naar jezelf en anderen. Ze leren ook om verantwoordelijkheid te nemen en beslissingen te durven nemen.

Dit kan toegepast worden van kinderdagverblijf tot middelbare school. Leerkrachten zijn naast de ouders ook heel erg belangrijk in het leerproces van het kind. Omdat de leerkracht op een professionele verhouding staat met het kind, kunnen ze hun eigen waarden ontdekken. Hierdoor kunnen ze dus patronen die al generaties meegaan doorbreken door hun eigen gevoel erin te leggen.

Als leerkracht kan je hiervoor een cursus volgen waarin 5 sessies worden uitgediept. In de klas kan je ondersteunend materiaal gebruiken. De leerkracht kan dit gebruiken hoe hij wil en kan dit als inspiratiebron gebruiken.

Wat zijn die waarden?

Waarden is iets dat in je zit, wat individueel is. Het is wat wij persoonlijk belangrijk vinden. Er zijn 12 universele kernwaarden dat bij iedereen en elke cultuur wel voorkomt;

-          vrede
-          respect
-          liefde
-          verantwoordelijkheid
-          eerlijkheid
-          samenwerking
-          geluk
-          verdraagzaamheid
-          bescheidenheid
-          eenvoud
-          vrijheid
-          verbondenheid

 

Ik vind dit wel een goed idee, want veel mensen zien zichzelf tegenwoordig erg negatief, omdat onze maatschappij hoge eisen stelt om te kunnen meedraaien. Ik zie mezelf ook negatiever dan het moet, ik minimaliseer de positieve eigenschappen enorm. Dat is ‘normaal’ voor mij, waardoor er enkel nog de negatieve eigenschappen overschieten. Veel mensen zeggen “ ik vind respect belangrijk”, maar zelf hebben ze niet altijd respect voor anderen. Meestal zie je dit in dingen zoals anderen niet laten uitspreken of andere meningen niet respecteren. We weten niet goed wat er nog van ons verwacht wordt. Moeten we nu opkomen voor zichzelf, dan komen we dominant over.  Nemen we het op voor anderen, dan durven we niet opkomen voor zichzelf. Daarom vind ik het goed dat het van jongs af aan geleerd kan worden hoe je eigenlijk met die waarden om moet gaan.

 

maandag 5 november 2012

Mens en maatschappij: Cohousing


Hier in België hebben lekker een baksteen in de maag. We blijven bouwen en dus hebben we bijna geen bouwgrond meer. Daar is er een oplossing voor,  cohousing. Hier is het nog vrij onbekend, het komt overgewaaid van de Verenigde Staten en Scandinavië. Dit is een soort wijk waar je met een aantal gezinnen samenwoont.

Wat is het nu eigenlijk?

Het is een wijk dat 8 tot 40 huizen kan bevatten. Alles wat er gebeurd wordt samen beslist met alle gezinnen die er wonen. Je wordt een soort samenwonende vriendengroep. Natuurlijk kan je niet met iedereen overeenkomen, maar daarvoor is de groep groot genoeg. De taken kunnen onderling gekozen worden zoals het gras afrijden en koken. Je hoeft niet altijd samen te zitten in de groep, je kan altijd doen wat je zelf wilt. Je hebt je eigen huisje met eigen tuintje en als je zin hebt om alleen te zijn en niemand te zien gaat dit ook absoluut! Er zijn gemeenschappelijke ruimtes waar je samen in groep dingen kan organiseren. Er is een feestzaal, een speelplaats,…

De voornaamste kenmerken van cohousing zijn dat je je eigen huis beheert maar je moet voor zaken buiten je huis wel eerst bespreken met je medebewoners. Het is ook de bedoeling dat je graag gemeenschappelijke zaken doet, dat wilt zeggen dat je wel een groot gemeenschapsgevoel moet hebben. Het is er een democratie, dus de hele groep beslist samen en de meerderheid haalt het. Het is ook de bedoeling dat je voor je eigen ‘brood’ voorziet. Cohousing voorziet geen inkomen.

 

Ik vind dit eigenlijk wel een goed systeem, zeker voor jonge gezinnen. Zo kunnen de kinderen samen opgroeien en spelen ze meer samen en buiten en dus niet meer achter het computerscherm. Ook als ouder heb je voordelen. Je kent je buren goed en je weet wat je aan ze hebt. Heb je dringend even hulp nodig kan iemand wel inspringen.

 
Dit is een afbeelding van Cohousing Stramien te Vinderhoute.

vrijdag 2 november 2012

Mens en zingeving: Marco Borsato - De bestemming


Dit is een liedje van Marco Borsato. In dit lied vraagt hij zich af waarom we bestaan, dat alles niet voor niets is.

Ik vraag me dat ook soms af als ik alleen in mijn bed lig. Ik denk dat er wel iets is na ons, dat er een reden is waarom we hier zijn.
Er zijn veel verschillende gedachten over het het leven en over het hiernamaals.

Ik durf hierover niet lang na te denken, ik krijg er een raar gevoel van vanbinnen. Ik denk dat we wel spiritueel terugkomen bij onze geliefden maar lichamelijk is er rust. Ik denk ook dat er een rede is waarom we hier zijn. We moeten leren uit onze fouten, en van en aan elkaar leren.
Liefde is voor mij de reden waarom ik hier ben. Liefde voor anderen maar ook voor de natuur. Het leven heeft voor mij geen zin als ik geen lachend gezicht meer zou zien en niet meer met anderen zou kunnen babbelen en dingen samen doen. Ook in de natuur rondlopen en fotograferen zou ik erg missen moest ik dit niet meer kunnen doen.

Hebben jullie er al over nagedacht waarom we hier zijn en wat er na ons komt?

Mens en maatschappij : de omgevingscirkels


De omgevingscirkels


 
Dit zijn de omgevingscirkels van Anouk Depuydt. Met deze cirkels wilt ze de mens opnieuw verbinden met zichzelf, anderen, materialen, de samenleving en het levensgeheel.

De mens van nu is erg egoïstisch. Alles moet in eigen voordeel draaien en alles waar je niets met verdiend is niet goed genoeg om onze tijd in te steken. Deze cirkels tonen aan dat jij meer bent dan ‘een persoon’. Jij bent een persoon die meedraait in de ‘grote samenleving ’.  Neem verantwoordelijkheid voor jezelf maar ook voor anderen en de natuur.

We zouden meer respect moeten hebben voor anderen en het werk van anderen, maar ook voor eigen werk! Jezelf complimentjes geven mag gerust. Je kan pas anderen helpen als je je goed voelt in je vel en gelooft in eigen kunnen.

Op de website http://www.opgroeieninverbondenheid.nl/ vind je allerlei spelletjes en tips voor jong en oud om die verbondenheid te versterken.

Dus complimenten geven helpt onze wereld vooruit!

donderdag 1 november 2012

Mens en lijden: Allerheiligen

Vandaag is het 1 november, Allerheiligen, de dag dat je je geliefden die er niet meer zijn eens extra herdenkt. Dit is een gedichtje dat voor ik denk een groot deel van onze maatschappij deze dag beschrijft.
Ik ga op 1 november niet naar het kerkhof omdat ik het een commerciële dag begin te vinden. Je moet meer dan op deze ene dag aan hen denken.
Maar elke mens rouwt op zijn eigen manier. De ene praat er graag over, de andere zegt liever niets, je gaat naar het graf om herrinneringen op te halen, anderen hebben eigenlijk schrik om naar het kerkhof te gaan... Je hoeft je niet te schamen over hoe je rouwt, het is een individuele zaak.

 
 
Stil 1 November


de grauwheid is bewijs
de tijd van krans en rouw
hoogdag voor afwezigen
die het heden voor eeuwigheid ruilden

 
er zullen tranen vloeien
geweeklaag ten hemel stijgen
gedachten zwart gekleed
 
 
1 November zal stroef beginnen
gedachten drummen samen
het had zo anders kunnen zijn
elk kruis minder, maakt geluk
 

 het zou een dag van vreugde zijn
het droeve veld baad in bloemen
kleurig als nooit te voren
een tapijt, ik denk aan jou
 
stil geroezemoes beheert de dag
het harde grind klinkt klaaglijk
koude doet krimpen
men gaat naar huis, ten slotte
ela

 
 
 
 
 
 
 
 
Ik denk aan jullie! <3
 

dinsdag 23 oktober 2012

Mens en maatschappij: hoe zie ik onze samenleving?

Er werd mij de vraag gesteld: "Hoe zie jij de huidge maatschappij?".
Ik moest er even over nadenken, hoewel ik allerlei beelden in mijn hoofd zag flitsen.
Zie ik de maatschappij nu positief of eigenlijk meer negatief? Ik zou graag eens kunnen terugflitsen naar de tijd van paard en kar. Maar ik ben heel blij dat ik in het nu leef en zeker hier in België!


Iedereen neemt voor de kleinste afstand de auto.
Alles gebeurt met de auto en bijna elk gezin heeft een auto of zelfs meerdere auto's!
We voelen ons hulpeloos als we geen auto hebben, maar de auto is er niet altijd geweest. Vroeger kon men zich ook verplaatsen zonder auto.
Maar de auto's en het transport heeft ook zijn voordelen!
Dankzij het transport hebben we onze meubels die in onze woonkamer staan, het multiculturele eten, enz...


 

Ons leven draait om tijd. Alles wat we doen krijgt een plaatsje in onze drukke schema. Loopt er iets uit, dan is er paniek omdat het schema niet meer klopt en dat er dan nog te weinig tijd is voor het volgende.
 
 
 
 
 
 
 
Deze foto is van de natuur. De mens kijkt te weinig meer om naar de natuur. "Het is niets speciaals meer". Dit hoor je wel eens over de natuur. Maar de natuur is zo mooi, je kan zoveel doen in de natuur. Je kan er tot rust komen en je gedachten verzetten.





 
De mens in deze maatschappij leeft om te werken. De mens gaat 's morgens vroeg gaan werken en komt 's avonds terug thuis met in zijn gedachten wat ze morgen op het werk moeten doen. We kunnen niet meer genieten van de kleine dingen omdat we ze gewoon niet meer zien, omdat onze gedachten nog op het werk zijn.
 
 
 
 
 
Het is belangrijk dat we onze volgende generatie goed leren hoe we moeten omgaan met elkaar en met de natuur. Onszelf zullen we nog weinig kunnen veranderen, maar we moeten onze kinderen leren hoe het wel moet! Onze kinderen zijn onze toekomst!
 
 
 
Hoe denken jullie over de maatschappij?