Mens en maatschappij: Citaat Paul Verhaeghe (3)

“Nog veel belangrijker is de centrale aantasting van het zelfrespect. Dit hangt

in grote mate af van de erkenning die men krijgt van de Ander, dit is de les die van
Hegel tot Lacan doorklinkt. Ongeweten verwoordt Sennett hetzelfde wanneer hij in
de mond van de huidige werknemer de volgende vraag legt: ‘Who needs me?’ (1998,
p.146). Voor steeds meer mensen luidt het antwoord: niemand. Zij maken deel uit
van een groeiende groep menselijk afval. Binnen een maatschappij die voortdurend
de boodschap verkondigt dat iedereen het kan maken als hij zich maar voldoende
inzet, betekent dit dat steeds meer mensen geconfronteerd worden met vernedering,
schuld en schaamte.”

 

Mijn mening:

Ook hier komen de eisen van de huidige maatschappij terug als een zware last op de burgers. Doordat het zo moeilijk is om aan die eisen te voldoen, komt er schaamte bij de mensen waarbij het niet lukt. Ik denk dat er nu in deze maatschappij veel meer mensen met een depressie zijn dan vroeger. Omdat het net zo moeilijk is om aan die eisen te voldoen. Er zijn meer en meer mensen die zich afvragen ‘Who needs me?’. Dit treft zelfs de jongeren van nu. Er zijn meer jongeren die zelfmoord plegen.