woensdag 9 januari 2013

Mens en natuur: sing for the climate!

Iedereen heeft er wel iets van gehoord, Sing for the climate door Nic balthazar. Wij met onze school, KATHO Tielt, deden hier ook aan mee.



Maar ik vraag me af of dit wel iets zinvols heeft gedaan bij ons? We vonden het allemaal heel tof om te doen en om mee te zingen, maar ik denk niet dat dat ons gedrag veranderd heeft. We voelden ons verbonden met de anderen, doordat we (bijna) allemaal iets roods aan hadden, en samen zongen. Maar dat was het dan ook denk ik?

Er zijn heel veel mensen dat hebben meegezongen, over Vlaanderen en België. Ik hoop dat tussen al die mensen dat hebben meegzongen, toch bij sommigen een knop is omgedraaid en hun gedrag veranderd hebben. Want als we eerlijk zijn, hoeveel mensen zijn er niet, naar de plaats waar gezongen werd, gekomen met de auto?

Hieronder zie je het defenitief filmpje waarmee Nic balthazar naar de klimaattop in Doha, Qatar getrokken is.

Mens en natuur: natuur & …


 
·         Boeddhisme
Voor de boeddhisten is de aarde een levend wezen, dat op dit moment ziek is. Enkel en alleen als de mensen goed samenwerken, kan Moeder Aarde gezond zijn. Boeddhisten zijn een onderdeel van de natuur, samen met plant en dier. De aarde is niet van ons, maar wij gebruiken de aarde om er op te leven, we bezoeken de aarde.
·         Christendom
Wij, als christenen, hebben de opdracht gekregen om voor de schepping te zorgen. Ook hier is de aarde niet van de mens, maar van God. Christenen moeten voor de aarde zorgen. Zorg je niet goed voor de aarde, dan werk je tegen de opdracht van God in.
·         Jodendom
De mens mag gebruik maken van de natuur om te leven, maar mag de wereld niet kapot maken. Dat is kapot maken van Jaweh. Er zijn veel ecologische organisaties die er voor zorgen dat de jeugd van nu ook respect krijgt voor de natuur. Maar er zijn ook joden die denken dat de milieuvervuiling van nu, een straf is van Jaweh. Zoals Hij ook de 10 plagen op ons afstuurde.
 
·         Islam
Een goede moslim gedraagt zich dus ook verantwoordelijk naar zijn omgeving. Wie er voor zorgt dat medewezens uitsterven, moet in het hiernamaals verantwoording afleggen.”
Tema is een Turkse organisatie, dat zich bezig houdt met de erosie, het wegspoelen van de vruchtbare grond. Het baseert zich op hun heilig boek: de Koran.

Mens en natuur: Prof. Tim Jackson





In dit FILMPJE zien we professor Tim Jackson praten over natuur en ons gelduitgave.

Hij kaart al snel het onderwerp over geldzaken aan. We geven te veel uit, om mee te kunnen draaien in onze dure, luxueuze stijl van nu. We sparen niet meer omdat we alles willen hebben om mee te kunnen zijn met de maatschappij. En doordat wij maar blijven uitgeven, blijven de fabrieken maar produceren en produceren. Wat onze natuur aantast.

We kunnen besparen op kleine dingen zoals ons huis goed isoleren, maar dat doen we te weinig. Omdat we in onze dagelijkse sleur zitten, om net dat geld te verdienen om dan terug uit te geven. De professor stelt voor dat we opnieuw de natuur in ons hart moeten nemen en de natuur moeten integreren in ons dagelijks leven. Fabrieken moeten de natuur in zich opnemen.

“We moeten investeren in een nieuwe economie, dat berust op onze ecologische toekomst.”

Ik vind het goed dat hij denkt vanuit een economie vanuit de natuur. Hij wil de economie niet afbreken, maar een nieuwe economie dat de natuur helpt. Die economie zal niet alleen de natuur helpen, maar ook onszelf. We kunnen meer sparen, en het zou de armere landen ook kunnen helpen.

dinsdag 8 januari 2013

Mens en natuur: Hoe groen ben je zelf?


 
Er zijn 4 groepen mensen in zake van ecologie.



1 Gelaten ontkenners
31% wil niet en doet niet
Ze geloven niet dat hun gedrag invloed
kan uitoefenen op het milieu. De
wetenschap zal het probleem wel
oplossen. Het gaat om oudere, weinig
bemiddelde, lager opgeleide mensen
met kinderen.
 
2 Onschuldige wachter
26% wil niet maar doet wel
Ze zijn goed op de hoogte, maar het
minst van allemaal bereid om een
inspanning te doen. Ze vinden dat de
overheid meer moet doen. Maar op het
vlak van energiegebruik is hun gedrag
toch milieuvriendelijk. Het zijn jongere
mensen zonder kinderen.
 
3 Geremde hopers
23% wil wel, maar doet niet
Ze vinden milieu belangrijk en zijn
bereid om een inspanning te doen, maar
dat weerspiegelt zich niet in hun gedrag.
Het zijn jongere, eerder welgestelde en
hoger opgeleiden zonder kinderen.
 
4 Groene doeners
20% wil en doet
Ze vinden milieu belangrijk en dat uit
zich ook in hun gedrag. Het gaat om
oudere, hoger opgeleide, welstellende
mensen met kinderen.
                             
 


Ik zet mezelf in de derde groep, de geremde hoper. Ik wil me wel inzetten voor het milieu, maar ik doe heel weinig. Ik denk dat als ik iets doe, maar anderen niet, wat gaat het dan helpen?

Ik ben graag in de natuur en ik kan ervan genieten, maar ik denk dat het gewoon moeilijk is om eigen luxe opzij te zetten, voor iets wat je alleen toch niet kan halen. Dus er is wel een grote kloof tussen mijn attitude en mijn gedrag.

Graag zou ik toch wel meer doen voor het milieu, al is het maar in kleine dingen. Ik zou mezelf meer willen zien in de onschuldige wachter of groene doener. Want ik vind dat de overheid een groot algemeen plan klaar moet hebben, om iedereen een duwtje in de rug te geven om ecologischer te leven. Want zo, denk ik, gaan meer mensen effectief iets doen en gaan de mensen zich gemotiveerder voelen.

Het moeilijkste voor mij om te veranderen, is op vlak van voeding. Dat komt omdat ik ten eerste zelf nog niet kook, dus heb ik weinig te zeggen over de boodschappen die er gedaan worden. Ten tweede vind je gewoon ook weinig ecologisch verantwoorde producten. Denk maar aan koekjes die allemaal apart verpakt zijn. En dranken zijn ook in kleine verpakkingen te verkrijgen.

Het makkelijkste voor mij is wonen en reizen. Ik heb van kinds af aan geleerd om steeds het licht uit te doen als ik de kamer uit ga. Ook overbodig watergebruik is binnen de perken, bij mij. De verwarming staat ook alleen maar aan als het nodig is. Wij recycleren al ons afval. Rest bij rest, papier en karton, en PMD. De kleren dat ik niet meer aandoe, stop ik in die klerencontainers. Ik ga met de trein naar school, wat ook een auto gespaard is. Ook op reis gaan doe ik weinig. Na de examens ga ik op weekend, dit doe ik met de trein. Ik ben tot nu toe ook nog maar 1 maal op reis geweest met het vliegtuig.

 

Mens en natuur: mijn ecologische voetafdruk


Ik deed de test om te zien wat mijn ecologische voetafdruk is: 7.1 hectare. Dit is minder dan de gemiddelde Belg, wat op minstens 8 uitkomt.
Mijn resultaat is wel nog steeds veel te hoog en moet dus naar omlaag.




Hoe kan je besparen:

-          Een spaardouchekop plaatsen

-          Spaarlampen gebruiken

-          Verse groenten in plaats van diepgevroren

-          Groene stroom leverancier kiezen

-           Vegetarisch alternatief in plaats van vlees

-          Voor kleine verplaatsingen met de fiets gaan

-          De airco in de auto niet gebruiken

-          Dichter op reis gaan, met auto of trein

-          Was drogen aan een was rekje

-          Wassen op de laagste temperatuur

-         

 

ð  Door deze kleine dingen aan te passen win je al snel veel hectare bij!

Mijn ecologische voetafdruk is 7,1 hectare. Door te letten op deze dingen win ik maar liefst 3,3 hectare.

Vind ook jouw ecologische voetafdruk op http://wwf-footprint.be/destandaard/ .

 

Mens en lijden: wie mens wil zijn moet pijn lijden



Dit is de voorkant van een boek. Maar mij gaat het om de titel. ‘Wie mens wil zijn moet pijn lijden’

Wie nog nooit pijn heeft gehad, zowel lichamelijk als psychisch, kan geen mens zijn. Iedereen, van de kleinste baby tot de oudste mens ter wereld heeft al pijn gevoel. Iedereen maakt pijn mee, maar het is steeds een individuele zaak. We denken vaak dat we de enige zijn dat iets meemaken, maar niets is minder waar. Iedereen heeft al iets meegemaakt!

Je kan lichamelijk lijden, door gevallen te zijn, of in je vinger gesneden te hebben. Dit zijn zaken waar je ‘iets kan aan doen’. 

Je kan ook lijden door iets waar je niet kan aan doen. Denk maar aan de hongerige kinderen en de mensen dat op straat leven en geen eten hebben. Er is ook geen medicatie in vele landen. Maar die mensen kunnen er niets aan doen.

 

Je kan ook psychisch lijden. Er is iemand ziek of gestorven in je familie, of je hebt gewoon een mindere dag. Je zal er niet (snel) lichamelijk ziek van zijn, maar je ziet het niet meer zitten. Alles is slecht en is tegen jou. Dit is ook lijden.

Ik geloof dat als iemand sterft, waarvan je zo van houdt, je zelf ook kan ‘dood gaan van verdriet’. Niet onmiddellijk omdat die persoon gestorven is, maar je laat jezelf gaan en niet interesseert je nog. Je verzorgt jezelf niet meer en eten doe je ook niet meer. Op deze momenten heb je veel nood aan de mensen om je heen, maar je moet ze ook toelaten in je omgeving, om je te helpen.

 

Pijn is over de hele wereld, in alle soorten en maten, maar pijn is een individuele zaak, waar mensen je enkel maar in kunnen dragen.
 
 

Mens en lijden: is er leven na de dood?



 Wat een moeilijke vraag… Dit is iets wat van mens tot mens verschilt. De ene ziet het zo, andere compleet anders.

Ik denk dat er wel een vervolg komt na dit leven. Dat onze geest terug komt naar de aarde, en dat we bij de mensen blijven waarvan we houden. Als een beschermengel, maar dan bij de mensen dat je kent. Ik denk dat onze geest, bij die persoon dat we willen beschermen, blijft en ervoor zorgt dat er niet gebeurd. Dat er een ‘klik’ komt wanneer hij/zij gevaar loopt.

Zoals in de auto. Als je zit te dromen terwijl je rijd, of je kijkt rond je en plots zie je dat alle auto’s voor je stil staan. Je kan net op tijd remmen. Ik denk dat er dan iets is dat ons ‘wakker schud’ en waarschuwt voor het gevaar.

Dus volgens mij heb je lichamelijk rust, maar blijft je geest als een soort beschermengel bij je dierbaren.
 

Mens en lijden: banalisering en ethisering


 
Als er iets mis gaat, dan hoor je mensen nog al snel zeggen: “hij kon er niets aan doen, hij komt van een slechte buurt en heeft te weinig geld”. Dit is banalisering. We vinden dat het de dader zijn schuld niet was, maar de schuld van de omgevingsfactoren.

De oorzaak van het kwaad wordt niet gezocht in de dader zelf, maar in externe zaken waarvoor de dader niet verantwoordelijk kan worden geacht.

Helaas doen we dit ook vaak bij onszelf. Hoe vaak steken we niet de schuld op iets anders? “Ik kwam te laat door het verkeer, of er belde net iemand …” Ik durf dit ook wel doen, maar dit is niet de manier. We moeten eerlijk zijn, zowel met zichzelf als met anderen.

 

Dan heb je ook nog ethisering. Dat wil zeggen dat de daders vinden dat ze het goede gedaan hebben, hun eigen gedrag te rechtvaardigen. De daders zijn er van overtuigd dat ze het goede deden.

 

Een voorbeeld van beide is de gebeurtenis met Anders Breivik, in Noorwegen. In dit ARTIKEL vind je enkele voorbeelden van banalisering. Ze geven de reden dat hij misbruikt is geweest en dat hij slagen kreeg. Dus wordt er gezegd dat het eigenlijk wel ‘normaal’ is dat hij dit gedaan heeft?

Ook is dit onderwerp een voorbeeld van ethisering. Anders Breivik vindt van zichzelf dat hij het goede heeft gedaan.

Stukje uit een artikel:

'Zeventig mensen doden kan een burgeroorlog vermijden', klonk het. 'De mensen die zeggen dat ik duivels ben, verwarren duivels met gewelddadig', stelde Breivik. 'Wanneer een vreedzame revolutie niet mogelijk is, is de enige optie de gewelddadige revolutie.'

'Ik heb gehandeld in een noodsituatie in naam van mijn volk, mijn cultuur en mijn land. Ik vraag dus om de vrijspraak', besloot hij.

Hij vindt van zichzelf dat hij zijn land heeft gered, en dus niets mis gedaan heeft.

 

Dit is een zwaar voorbeeld, maar toont de beide wel goed aan.

Mens en lijden: afscheid van een pasgeboren leven



Op de WEBSITE vind je een filmpje over hoe mensen omgaan met het verlies van hun kindje.

Ik vond het een heel aangrijpend filmpje, ik was er even stil van. Het verlies van je pasgeboren baby, gewekt uit liefde en onschuld… je krijgt te horen dat het niet verder kan leven. Ik denk dat dat iets is dat gewoon je hele wereld in een doet vallen. Alles waar je zo naar uit keek, is weg. Het mooiste op de wereld wordt je afgenomen, en daar niemand iets aan doen…

Ik vind het erg goed dat er mensen zijn zoals Ine, uit het filmpje. Ze is een pastoraal medewerkster op de dienst neonatologie, en begeleid mensen bij het verlies van hun kindje. Ze overlegt met de ouders hoe zij hun afscheid willen, en wat voor hen het waardevolste is. Het is een moment waarin je moet gedragen en geholpen worden door anderen. Mensen zoals Ine, maar ook door God of iets/iemand anders.

Deze ouders zijn erg sterk, en vochten voor de gelijkheid van hun zoon. Hun zoon moest gedoopt worden. Zijn grote zus is gedoopt, de jongen moest ook gedoopt worden voor hij kon gaan. Dit vind ik erg mooi! Ze geven ook de betekenis dat broer en zus, zo toch verbonden met elkaar kunnen zijn.

Mens en medemens: taak te laat indienen

Casus uit de cursus:

Voor de evaluatie van opleidingsonderdelen moeten vaak ook opdrachten ingeleverd worden. Docenten stellen hiervoor duidelijke deadlines op. Toch zijn er ook altijd studenten die één of twee dagen na het verstrijken van de deadline hun opdrachten binnen leveren. In de praktijk gebeurt het soms dat de docent papers accepteert en beoordeeld die na de deadline worden ingeleverd.

Is dit rechtvaardig?

Ik vind dat 1 dag te laat nog kan, 2 dagen vind ik al net iets te lang worden. Iedereen kan eens iets vergeten, of te laat begonnen zijn aan een taak. En als je hem dan de dag erna indient, mits misschien 1 of 2 punten vermindering, vind ik dit goed. Iedereen zou toch graag hebben, na al het werk dat je ervoor gedaan hebt, dat er toch naar gekeken en beoordeeld wordt.

 

Ethisch model:


 

Dit ethisch model bestaat uit 9 elementen:

·         Grondhouding

Voor leraren kunnen we de grondhouding concretiseren als echtheid, empathie en aanvaarding.

 Echtheid: Jezelf zijn en geen rol spelen.

Empathie:  Je inleven in de ander.

Aanvaarding: Je aanvaardt de kleuters/ leerlingen zoals ze zijn, in hun uniek zijn.

 

·         Dialoog voeren met betrokkenen

Hebben de leerlingen, die hun taak te laten indienden, dit gemeld aan hun docent? Heeft de docent gevraagd hoe het kwam dat ze hun taak te laat indienden?

Door met elkaar te communiceren, weet je meer en kan je rekening houden met de situatie.

·         De situatie analyseren

Hoe komt het dat de taak te lat werd ingediend? Is de situatie niet ingewikkelder door een of andere gebeurtenis? Is dit al veel gebeurd bij deze persoon?

·         Handelingsmogelijkheden onderzoeken

De docent zoekt, op basis van wat hij weet van deze situatie, mogelijkheden hoe hij zich kan gedragen rond deze situatie.

Heeft hij begrip voor de situatie en beoordeelt hij de taak?                                              Of weet hij dat dit bij deze persoon al meer gebeurde, en er geprofiteerd word? Moet er een gesprek komen tussen beide om samen tot een oplossing te komen?

·         Motieven verhelderen

De betrokken personen motiveren hun reden waarom ze te laat waren of waarom de docent zo zou reageren. Ze verklaren hun motieven positief en negatief, zodat het helemaal duidelijk wordt voor beide partijen.

·         Effecten inschatten

De studenten bedenken de effecten van hun taak te laat indienen, en vinden voor zichzelf dat ze er meer voordeel uithalen om de taak te laat in te dienen, dan op tijd.

De docent bedenkt de effecten van de taak dat te laat kwam, toch te verbeteren. Hij ziet er meer voordeel in om ze toch te verbeteren, in plaats van hen minpunten of een 0 te geven. Dit komt ten goede van de studenten.

·         Evaluatiemoment: intuïties aanspreken

De reacties die spontaan bij je opkomen, zonder dat je er over nadacht.

Ik vind dat je nog een kans moet krijgen, zonder dat er van geprofiteerd wordt. Elke situatie is anders, en heeft een andere manier nodig om te reageren.

·         Evaluatiemoment: normen verduidelijken

De studenten hopen dat de docent medelevend en begrijpend is voor hen. Ze hopen op een tweede kans van de docent, en dat krijgen ze ook.

Ze geven liever een volledig afgewerkte taak, waar ze dan meer punten op krijgen, een dag te laat af. Dan ze een halve taak afgeven, op de afgesproken datum. Ze hopen zo op meer punten, ondanks het toch te laat is ingediend.

·         Evaluatiemoment: waarden evalueren

De docent vindt het belangrijker dat de studenten een tweede kans krijgen, om een goede taak af te geven.

De studenten geven de taak te laat af, omdat ze een volledige taak willen afgeven.

woensdag 2 januari 2013

Mens en lijden: Oscar et la dame Rose


Tijdens de lessen RZL keken we in het thema ‘mens & lijden’ naar de film ‘Oscar et la dame Rose’.  Dit is een film dat je de vingers bij de keel doet zetten, maar met een vrij komische noot.

Het is een film over een jongetje Oscar dat ziek is. Hij heeft niet lang meer te leven. Maar zijn ouders durven het hem niet zeggen en dus is hij boos. Hij kwam een pizzabezorgster, volledig in het roze, tegen op de gang. Hij wilt alleen nog maar met haar praten. Zij zegt wel hoe het in elkaar zit en zorgt ervoor dat hij van zijn laatste dagen kan genieten. Hij wordt namelijk elke dag 10 jaar ouder. Dus heeft hij in die aantal dagen, toch nog een heel leven voor zich. Omdat de dokters willen weten hoe hij zich voelt, stelt dame Rose voor aan Oscar om brieven te schrijven naar God. La dame Rose zorgt ervoor dat hij van zijn leven leert te genieten, en toont hem de waardevolle dingen van het leven. zoals godsdienst, vriendschap en liefde.

Het is een mooie film om naar te kijken, ondanks dat het een zwaar thema is. Ik vind dit zeker een aanrader! De gehele film op zich sprak mij volledig aan, omdat het toont dat ziek zijn ook op een ‘mooie’ manier kan getoond worden. Het is een film dat je met je neus op de feiten drukt, met een leuk tintje. Het toont hoe verschillend je ook kan zijn met iemand, hoe dicht die persoon je toch nauw aan het hart kan liggen. Terwijl je weet dat je er toch snel afscheid van moet nemen.

Lijkt het je wat? Bekijk dan vast al een de trailer:

Mens en medemens: 'Moeten we nog investeren in rokers?'



“Volgens Brugada moet het maatschappelijke debat hierover aangevuurd worden. "Want wat willen we doen met de beperkte middelen die we hebben? Moeten we blijven investeren in mensen die zichzelf ziek maken? In rokers die na een hartoperatie blijven paffen? Elke sigaret is slecht voor de gezondheid. En roken verhoogt het risico op een hartinfarct. Het is de verantwoordelijkheid van de burger om dat risico al dan niet te nemen, punt uit." In de gezondheidszorg zou het moeten zijn zoals in de milieusector, vindt Brugada: "De vervuiler betaalt."


Ik had daar nog niet over nagedacht maar nu ik die vergelijking lees, snap ik het. Het is inderdaad zo dat de overheid je terugbetaalt als je rookt. Erger nog, ik vind zelf dat de overheid de mensen zelf aanmoedigt om te roken. Moest de overheid zo tegen het roken zijn, waarom halen ze dan de sigaretten niet uit de winkel? Omdat ze er veel te veel geld aan verdienen…

Mijn vader rookt ook al sinds hele lange tijd. Maar ik heb nog nooit het gevoel gehad om zelf te roken, ik vond dat dat stinkt, dat kost veel geld en je wordt er ziek van. Mijn vader heeft er ook al voor in het ziekenhuis gelegen, maar toch rookt hij nog steeds.

De overheid zou beter stoppen met die dure operaties terug te betalen en meer geld geven aan preventie of Tabakstop. Ik weet dat als je rookt, niet snel kans maakt op een transplantatie, maar toch krijgen ze dit (denk ik) ook. Ik weet dat ze een tweede kans verdienen, maar op voorwaarde dat ze dan stoppen met roken en zich laten begeleiden hierin. Want transplantaties en dure medicatie is niet voor iedereen weggelegd, dus moeten we die kansen dubbel zo goed benutten.

Vanaf dit jaar is de prijs van de sigaretten opnieuw gestegen, dus rook jij en wil je stoppen, kijk dan zeker eens op http://www.tabakstop.be/ en help jezelf en de mensen rondom jou weer gezonder te worden!